Znaczenie imienia Zygmunt

Zygmunt to marzyciel nieumiejący wyjść poza utarte schematy działania. Brak mu aspiracji i wytrwałości. Nie przemęcza się dla kariery, chociaż pragnie sporych zarobków. Jest ceniony za opanowanie, równowagę emocjonalną oraz odporność na wpływy. Trzeba brać poprawkę na jego niesłowność. Posiada w miarę ugruntowane poglądy i w większości przypadków zachowuje niezależność. Nie lubi, kiedy ktoś chce mu pomóc i sam nie miesza się do cudzych spraw. Niestety nie wyciąga wniosków z porażek i kilka razy popełnia te same błędy. Drogę wyznacza mu intuicja. Z początku skryty i tajemniczy, nie stroni od ludzi, intryguje.

Pochodzenie imienia Zygmunt

Zygmunt to imię pochodzenia germańskiego wywodzące się od słów: sigu (zwycięstwo) oraz munt (opieka, ochrona). Imię to oznacza „tego, który zapewnia zwycięstwo i opiekę” lub „tego, którego opieka zapewnia zwycięstwo”.

Rodzina i miłość

Zdarza mu się niewłaściwie lokować uczucia lub biernie oczekiwać podjęcia inicjatywy przez drugą stronę. Często trzyma kobiety na dystans, bojąc się odrzucenia, wykorzystania lub kpiny. Nieraz powstrzymuje go także męska duma. Jak by na to nie patrzeć – traci. Postrzegany jest jako człowiek chłodny i niechętny bliższym relacjom partnerskim. Niestety sam zaczyna w to wierzyć i ciężko mu się otworzyć. Może przegapić niejedną okazję, ale nie szybko wyciągnie wnioski. Zygmunt potrzebuje stanowczej partnerki, która pokieruje nim i związkiem. Nie ma jednak, co liczyć na wielką uczuciowość z jego strony. Za to z powodzeniem skupi się na sprawach realnych i zapewni byt najbliższym. Chętnie też angażuje się w wychowanie dzieci, jest dla nich tolerancyjny i ulega ich zachciankom. Mimo iż czasem się nastroszy, podniesie głos i ponarzeka, to i tak ostateczna decyzja w jego domu należy do kobiety, którą kocha i w której nieomylność wierzy.

Imieniny Zygmunta

Zygmunt imieniny obchodzi 2 maja, 12 czerwca.

Najbardziej popularną datą obchodzenia imienin Zygmunta jest 2 maja.

Życie towarzyskie

Ten skryty i tajemniczy mężczyzna często intryguje. Potrafi być elegancki oraz efektowny w każdej sytuacji – nawet w szlafroku i kapciach. Lubi rozrywkę i przyjemności, dlatego pieniądze nie trzymają się go zbyt długo. Nigdy do końca nie odcina się od świata, chociaż zachowuje dystans wobec znajomych. Obserwuje ludzi i potrafi bezbłędnie odczytać ich motywacje. Niechętnie jednak pomaga innym, ale przy okazji i nie szkodzi – Zygmunt wychodzi z założenia, że każdy powinien pracować na własny rachunek. Czasem ponarzeka na zły los, ale nie przyjmie pomocy i nie zniesie ingerencji z zewnątrz w jego życie. Cieszy się powszechną sympatią, szczególnie płci przeciwnej. Nad romanse przedkłada mimo to stałość domu i spokój rodziny. Ceni sobie samotność z książką oraz dobrą muzyką. Nie myśli o jutrze, żyje z dnia na dzień i potrafi czerpać przyjemność z każdej chwili. Niestety miewa tendencje do nałogów.

Praca i kariera zawodowa

Marzy o wielkich dokonaniach oraz nietuzinkowym działaniu, ale nie potrafi wybić się poza utarte schematy. Zygmunt, mimo najszczerszych chęci, nie stanie się gwiazdą i numerem jeden firmy. Brak mu dostatecznie silnych aspiracji i nie lubi się zbytnio przemęczać. Jest jednak człowiekiem opanowanym i zrównoważonym, który z lekkością przeprowadzi logiczny wywód i uzasadni swoje poglądy. Niestety miewa problemy z dotrzymywaniem słowa i wytrwaniem w postanowieniach. Brak mu stałości, ale nie można mieć do niego o to pretensji – łatwiej brać poprawkę na to, co obiecuje. Zygmunt bowiem nie przejmuje się wcale opinią publiczną i jest z natury niezależnym mężczyzną, który nie lubi, gdy ktoś miesza się do jego spraw. Posiada sporą odporność psychiczną i zarazem niewielką zdolność do refleksji. Potrafi kilka razy popełniać ten sam błąd. Nie dba o swój rozwój duchowy ani intelektualny i nie wyciąga wniosków z niepowodzeń. Kieruje się intuicją.

Predyspozycje zawodowe

Zygmunt sprawdzi się dobrze jako manager oraz w roli rzemieślnika, psychologa, psychiatry lub muzyka.

Patroni Zygmunta

Św. Zygmunt – król Burgundii od 516 roku. W 497 r. został katolikiem. W 522 r. za namową drugiej żony kazał udusić swego syna z pierwszego małżeństwa. Za karę odbywał dobrowolną pokutę w opactwie w Valais. Skazany na śmierć przez króla Chlodwiga, zginął śmiercią męczeńską w 523 roku, wrzucony z żoną i synami do studni.

Odmiany i zdrobnienia imienia Zygmunt

Zigi, Zych, Zyga, Zygi, Zygmuncik, Zygmuntek, Zygmuntuś, Zygmuś, Zyguś, Zyś, Zyziek, Zyzio

Formy obcojęzyczne

Sigismundus (łac.), Sigmund (ang.), Siegmund, Sigismund, Sigmund (niem.), Sigismond (fr.), Segismundo (hiszp.), Sigismondo, Gismondo (wł.), Zigmund, Sigizmund (ros.), Sigmund, Sigismund (czes.), Zigmunt, Zigmund, Sigismund, Sigmund (połud.-słow.).

Nazwiska pochodzące od imienia Zygmunt

Zych, Zychoń, Zychowicz, Zychowski, Zygma, Zygmanowski, Zygmański, Zygmont, Zygmontowicz, Zygmunciak, Zygmuncik, Zygmund, Zygmundzik, Zygmuntowicz, Zygmuntowski, Zygmuńczak, Zygmuńczyk

Znani imiennicy

Zygmunt I Stary – król Polski
Zygmunt II August – król Polski
Zygmunt III Waza – król Polski
Zygmunt Ajdukiewicz – malarz
Zygmunt Chajzer – prezenter radiowy i telewizyjny
Zygmunt Krasiński – jeden z największych poetów polskiego romantyzmu
Zygmunt (Muniek) Staszczyk – muzyk rockowy
Zygmunt Szczęsny – arcybiskup, metropolita warszawski

Przysłowia i powiedzonka

Gdy dzwonią w Zygmunta na Boże Narodzenie, to słuchać aż do Wielkiejnocy.
Na świętego Zygmunta wybieraj zboże z kąta.
W Zygmunta dzwonią.

Serwis korzysta z ciasteczek jak to opisano w polityce prywatności.